.jpg)
Konsekwencją przebycia choroby pneumokokowej mogą być groźne powikłania typu: niedosłuch, trwała głuchota, uszkodzenia wielonarządowe, uszkodzenia mózgowe, zgon
Do zakażenia pneumokokami dochodzi drogą kropelkową przez kontakt z wydzieliną dróg oddechowych. Zachorowania odnotowuje się zimą i wiosną, przy współwystępowaniu okresu grypy. Zakażenia występują we wszystkich grupach wiekowych, ale najbardziej narażone są małe dzieci do
2 lat, osoby starsze powyżej 65 lat i osoby przewlekle chore, w tym chorujący na astmę.
Pneumokoki są częstą przyczyną bezobjawowego nosicielstwa nosogardłowego. Nawet 60% dzieci uczęszczających do żłobka czy przedszkola jest nosicielem pneumokoków. Nosiciele nie mają objawów, ale mogą zarazić inne osoby wrażliwe na zakażenie, które mogą zachorować.
Nie przeprowadza się rutynowych badań na nosicielstwo pneumokoków, dlatego w większości zakażenie pneumokokami zostaje wykryte dopiero podczas zachorowania czy hospitalizacji, kiedy mamy do czynienia z inwazyjną postacią zakażenia taką jak zapalnie płuc, opon mózgowo- rdzeniowych czy posocznica. Dlatego tak ważne są szczepienia przeciw pneumokokom. Nosicielstwo w krajach, które wprowadziły te szczepienia ulega zmniejszeniu.
W Polsce obowiązkowe szczepienia przeciwko pneumokokom dla dzieci wprowadzono do obowiązkowego Programu Szczepień Ochronnych po 31.12.2016r. Obowiązkiem tym objęte są dzieci i młodzież od 2 miesiąca życia do ukończenia 19 roku życia. Osobom nie należącym do grup ryzyka szczepienia podaje się w uproszczonym schemacie 2+ 1. Szczepienia w schemacie 3+1 podaje się
u dzieci z określonych grup ryzyka. Ilość dawek uzależniona jest od wieku osoby szczepionej, rodzaju preparatu szczepionkowego oraz wskazań producenta i zaleceń lekarskich.
Do grup ryzyka należą wcześniaki ( urodzeni przed 37 tyg. ciąży lub urodzeni z masą urodzeniową poniżej 2500g) oraz dzieci do 5 roku życia chorujące na przewlekłe choroby serca, schorzenia immunologiczno- hematologiczne, dysfunkcje śledziony, zaburzenia odporności, cukrzycę, przewlekłe choroby płuc (astma), wady ośrodkowego układu nerwowego, zakażonych HIV, po przeszczepach. Dzieciom powyżej 5 roku życia i dorosłym z przewlekłymi zaburzeniami odporności
i uzależnieniami szczepienie przeciwko pneumokokom jest szczepieniem zalecanym.
Powyższe szczepienia zapewniają ochronę przed niebezpiecznymi i poważnymi powikłaniami wywołanymi przez bakterie pneumokokowe. Wśród zaszczepionych osób odnotowuje się mniejszą liczbę zapaleń ucha środkowego, hospitalizacji z powodu zapalenia płuc i terapii antybiotykowej. Powszechne szczepienia wśród niemowląt zapewniają pośrednią ochronę przed zachorowaniem na inwazyjną chorobę pneumokokową, w tym posocznicę u osób starszych.
Więcej informacji na temat szczepień na stronie internetowej
www.szczepienia.info
Napisz komentarz
Komentarze