Apel Kongresu Katoliczek i Katolików

Zwracamy się do przywódców partii, które 13 grudnia 2023 roku utworzyły nowy rząd RP.

Na Waszych barkach spoczywa szczególna odpowiedzialność za kształt polskiej przyszłości. Oczekujemy od Was jednoznacznego stanowiska i sprzeciwu wobec łamania praw człowieka i łamania polskiego prawa (stwierdzonego wyrokami sądów) przez funkcjonariuszy i żołnierzy w polskich mundurach. To ma znaczenie, jeśli usłyszą oni z ust swoich przełożonych słowa niezgody wobec praktyki pushbacków. Każdy dzień zwłoki oznacza niepotrzebne cierpienia i śmierci.

Przypominamy: na granicy polsko-białoruskiej nadal trwa kryzys humanitarny. Uchodźcy i migranci, oszukani przez sąsiedni reżim, cierpią̨ i umierają̨ w podlaskich lasach. Dokonuje się̨ niezgodnych z prawem polskim i międzynarodowym wywózek. Nieustannie garstka aktywistek i aktywistów próbuje ratować́ życie tych ludzi. Państwo ,,umyło ręce”, skazując na cierpienie i śmierć́ niewinnych, wśród których znajdują̨ się̨ dzieci, kobiety (w tym ciężarne), ludzie starsi i chorzy. Trzeba dodać́, że przedstawiciele służb mundurowych notorycznie łamią̨ przepisy, których Polska jest zobowiązana przestrzegać́, takich jak: Konwencji dotyczącej statusu uchodźców (konwencja genewska), Wspólnego Europejskiego Systemu Azylowego, czy Ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony. Przyczyniając się̨ (poprzez ciągłe wywózki na Białoruś́) do śmierci z zimna czy głodu, kraj nasz łamie także artykuł 40. Konstytucji, w myśl którego nikogo nie wolno poddawać́ ,,torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu (…) traktowaniu”. Od sierpnia 2021, kiedy nagłośniono sprawę̨ uchodźców w Usnarzu Górnym, władza nie zrobiła nic, by ratować́ tych ludzi. Wręcz przeciwnie: w mediach rządowych świadomie rozpoczęto kampanię nienawiści, próbując zdobyć́ sympatię suwerena poprzez podsycanie strachu i otwieranie drogi dla postaw i zachowań ksenofobicznych i rasistowskich.

Sytuacja do dziś́ nie uległa zmianie. Nadal pomoc Ludziom w Drodze niesie niewielka grupa aktywistów, których władza przez ostatnie lata traktowała jak przestępców. Istnieją̨ dowody na liczne represje wobec tych osób, które poświęcają̨ czas i środki, by ratować́ ludzkie życie. 

To się̨ musi skończyć́. Liczymy na to, że Państwo Polskie odmieni tę chorą i niedopuszczalną sytuację, kiedy przemoc (m.in. w postaci wywózek) jest nagradzana i chwalona, zaś́ pomaganie chorym i umierającym często bywa penalizowane. Oczekujemy zdecydowanych i jednoznacznych działań́ z Waszej strony – działań́, które doprowadzą do tego, że migrantom i uchodźcom na polskiej granicy będzie udzielana pomoc oraz że zaczną̨ działać́ wspomniane wyżej przepisy. 

Upominamy się̨ o ludzi uciekających z krajów takich jak: Syria, Jemen, Afganistan, Sudan Południowy, Somalia, Etiopia i innych, w których trwają̨ wojny lub poważne konflikty, z krajów cierpiących na skutek skrajnej biedy oraz globalnego ocieplenia. Jako chrześcijanki i chrześcijanie chcemy być́ realnie głosem tych, którzy są̨ go od lat pozbawieni: umierających, cierpiących. Kierujemy się tu jasnym przesłaniem ewangelicznym, które jest naszym drogowskazem: ,,Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść́; byłem spragniony, a daliście Mi pić; przybyszem, a przyjęliście Mnie” (Mt25, 35), a także troską o dobro wspólne – Rzeczpospolitą. Polska jest krajem szczególnie doświadczonym na przestrzeni lat koniecznością̨ emigracji i jako naród emigrantów powinniśmy wykazać́ się̨ empatią. Apelujemy o stworzenie mądrej, rozsądnej, a nade wszystko humanitarnej polityki migracyjnej – wypracowanej wspólnie ze środowiskami społecznymi doświadczonymi w niesieniu pomocy migrantom. Zdajemy sobie sprawę̨, że jest to zadanie obarczone ogromną odpowiedzialnością̨, a jako takie – bardzo trudne do wykonania. W obliczu aktualnych kryzysów, przez jakie przechodzi świat, taką politykę̨ trzeba jednak koniecznie wypracować́, gdyż̇ wszyscy wiemy, że uchodźcy nie znikną̨, wręcz przeciwnie – będzie ich coraz więcej. Jednak bardzo zależy nam na tym, by jak najprędzej zrobić́ to, co jest możliwe właściwie już̇ teraz: powstrzymać́ umieranie i niepotrzebne cierpienie ludzi na granicy poprzez zakaz bezprawnych wywózek na Białoruś́, przestrzeganie przepisów azylowych oraz zorganizowanie natychmiastowej pomocy humanitarnej.

Dotąd w podlaskich lasach potwierdzono ponad pięćdziesiąt zgonów. Przyczyny tych śmierci to m.in. utonięcia i hipotermia. Ci ludzie nie byli przestępcami. Z pewnością̨ nie musieli umierać́ – żyliby nadal, gdyby potraktowano ich zgodnie z prawem. To skaza na sumieniu naszego kraju i mamy ogromną nadzieję, że Państwo Polskie w imieniu którego działacie, dołoży wszelkich starań́, by przestrzegano praw Ludzi w Drodze i by na polskiej granicy nikt więcej nie umarł. 

Wspólnie uczyńmy nasz kraj lepszym, bardziej solidarnym, bardziej ludzkim. 

Kongres Katoliczek i Katolików, 24.12.2023