„Filmy w drodze. Objazdowe kino uchodźcze” w Nowogardzkiej Bibliotece

Zajęcia podzielone zostały na dwa moduły:

1. „Przystanek Ja” –zajęcia z trenerem rozwoju osobistego, certyfikowanym coachem. Celem warsztatów jest lepsze poznanie Siebie, odkrycie swoich pragnień i marzeń, wzmocnienie pewności siebie oraz umiejętności planowanie celów życiowych, zawodowych itp.
2. Warsztaty FRIS. Model FRIS opiera się o 4 perspektywy poznawcze: FAKTY – RELACJE – IDEE – STRUKTURY (w skrócie FRIS). FRIS nie tylko diagnozuje predyspozycje, ale również udziela wskazówek w jakich działaniach najlepiej się sprawdzamy, jak skutecznie podchodzić do rozwiązywania problemów i jak najlepiej komunikować się z osobami o innych Stylach Myślenia. FRIS opisuje jak stawać się lepszym, wciąż będąc sobą.

O godzinie 11 odbyły się zajęcia dla najmłodszych. Dzieci wysłuchały opowieści o Kunkuszu czyli  kocie uchodźcy.  Historia ta została przedstawiona w formie kami shibai, czyli opowieści obrazkowej.

O godzinie 15  seans rozpoczął film pt. „Pokażcie to wszystko światu”.

Jeden dzień w Ventimiglia – nadmorskim miasteczku na granicy włosko-francuskiej, w którym utknęło kilkuset afrykańskich migrantów. Determinacja przybyszy, gotowych umknąć na niebezpieczne skały, by uniknąć wywózki, kontrastuje z rzeczowym, choć mało skutecznym podejściem ścigających ich policjantów, a wszystko to pod okiem dziesiątek fotoreporterów i dziennikarzy. Bo też medialny show wokół trwającego kryzysu jest jednym z głównych tematów tego filmu. Z jednej strony mamy migrantów i uchodźców, którzy w wyniku decyzji francuskich władz o zamknięciu granicy znaleźli się w próżni, z drugiej – media, które przyciąga jedynie sensacyjny temat.

Następnie wyświetlono film pt. „Czeczenia. Wojna bez śladu”

Ze ścian budynków i plakatów spogląda twarz Putina. Człowiek, który złamał waleczny naród, trzyma pod butem cały kraj. Powszechnie wiadomo, że prezydent Ramzan Kadyrow jest na usługach Kremla. Traktuje ojczyznę jak swój prywatny folwark. Stawia siebie ponad konstytucję i prawo. Reżimowe władze nie znają litości. Każde nieposłuszeństwo, cień podejrzenia o działalność wywrotową to wyrok. Ludzie żyją w ciągłym strachu. Wojsko po nocach wkracza do domów, bije, przesłuchuje, uprowadza. Po wielu osobach ślad zaginął. Zrozpaczone rodziny nie mają szans na ich odnalezienie. Zakazane jest mówienie o tych, którzy zniknęli. Czeczenia to państwo policyjne, przypominające najgorsze stalinowskie czasy. Liczy się tylko posłuszeństwo i zadowolenie rosyjskiego patrona.

Ostatni tytuł tego dnia to: „Ciężar dowodu”. Ten film konfrontuje stanowiska dwóch stron kryzysu: dwóch Afrykańczyków ubiegających się o status uchodźcy i urzędnika imigracyjnego, z których każdy głosi swoją prawdę, ale żaden nie potrafi jej udowodnić.

W niedzielę o godzinie 11 najmłodsi ponownie mieli okazję spotkać się z Kunkuszem – kotem uchodźcą. Dorośli natomiast od godziny 15, mogli uczestniczyć w pokazie filmów.

Tego dnia rozpoczął się on tytułem: „Granice. Europejski sen.

Granice to film o uchodźcach – ich losach, marzeniach, rozczarowaniach po przekroczeniu europejskiej granicy. Zdjęcia do filmu były kręcone m.in. w obozie dla uchodźców w Idomeni w Grecji – w miejscu gdzie od wielu miesięcy toczy się walka o życie. Życie polegające na czekaniu w nieludzkich warunkach na otwarcie granic. Granice to również próba przekroczenia barier w nas samych – rezerwy, nieufności, strachu, przed ludźmi, którzy zmuszeni do opuszczenia swoich domów, szukają dla siebie nowego miejsca na ziemi.

Następnie wyświetlono produkcje pt: „The Land Between.

Spojrzenie na ukryte i desperackie życie migrantów z Afryki Subsaharyjskiej, żyjących w górach północnego Maroko. Marzeniem większości jest dostanie się do Europy dzięki pokonaniu mocno zmilitaryzowanego płotu oddzielającego Melillę – hiszpańską enklawę na kontynencie afrykańskim.
Unikalny i bezprecedensowy dostęp autorów filmu do bohaterów pozwolił na udokumentowanie codziennego życia migrantów uwięzionych w próżni, a także wyjątkowej przemocy i nieustannego złego traktowania, którego doświadczają ze strony władz marokańskich i hiszpańskich. Na tym tle film przygląda się także pytaniom uniwersalnym: w jaki sposób i dlaczego ludzie ryzykują wszystko, w tym swoje życie, by opuścić kraj, rodzinę i przyjaciół w poszukiwaniu nowego życia.

Zwieńczeniem całego weekendu było wyświetlenie filmu „ Ciężar dowodu”

Pokazom towarzyszyła w holu Biblioteki wystawa zdjęć z Brześcia.