PARADOKS

Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Sztuki Współczesnej

16 października – 8 listopada 2020

*obowiązuje reżim sanitarny: ograniczona liczba uczestników, obowiązek zasłaniania nosa i ust, dezynfekcja dłoni, wypełnienie stosownego oświadczenia wraz z danymi kontaktowymi

Wystawa Paradoks w Muzeum Narodowym w Szczecinie nieprzypadkowo odbywa się jednocześnie z oficjalną premierą monografii „Zbrodnia Ikara. O pracach Waldemara Wojciechowskiego” pod redakcją Łukasza Musielaka, wydanej przez Wydawnictwo Naukowe Kolegium Sztuk Wizualnych Akademii Sztuki w Szczecinie. Wystawa – podobnie jak monografia – prezentuje wybrane realizacje Wojciechowskiego z lat 1984–2020. Zestaw prac wyselekcjonowanych na wystawę spaja w koncepcyjną całość właściwy Wojciechowskiemu zmysł dostrzegania paradoksów tkwiących w rzeczywistości i jej językowych reprezentacjach.

Ujawnia się on w wielu obiektach, obrazach i instalacjach artysty. Uobecnia się zarówno w pracach, które powstały jako rodzaj przewrotnej ilustracji dla tytułów konstruowanych na bazie gry słów i ich wieloznaczności (jak Pain Relief czy Zbrodnia Ikara), jak i tych o rodowodzie konceptualnym – np. fotografia czarnego i białego łabędzia pt. Pozytywny negatyw, negatywny pozytyw czy obiekt Szach Szachowi, gdzie na szachownicy spotykają się dwa wrogie oddziały figur i pionów, oba identyczne, czarno-białe. Zmysł paradoksu, a może raczej poczucie absurdu stoi u podstaw pracy WIDZĘ, która powstała przez sfotografowanie zapisu tego słowa alfabetem Braille’a.  Jak o niej pisze autor: „WIDZĘ – mówiąc najprościej – jest o tym, że potencjalny odbiorca, chcąc zrozumieć komunikaty sztuki współczesnej, powinien poznać jej język. Samo fotografowanie napisu, wykonanego alfabetem Braille’a, jest absurdem; podobnym byłaby jego kserokopia czy inna forma wizualnej reprodukcji”.

Na wystawie w Muzeum Narodowym w Szczecinie zostanie zaprezentowanych kilkanaście obiektów, fotografii i instalacji artysty. Dwa z pokazywanych na wystawie dzieł Waldemara Wojciechowskiego zostały w 2020 r. zakupione do muzealnej kolekcji sztuki współczesnej.

Waldemar Wojciechowski ‒ urodzony w 1958 r. w Gorzowie Wielkopolskim. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu, dyplom z architektury wnętrz w 1985 r. Kwalifikacje I stopnia (doktorat) na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu w 1999 r. (promotor: prof. Izabella Gustowska). Habilitacja na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu w 2005 r. Od 1994 r. – asystent, od 1999 r. – adiunkt w Katedrze Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej (obecnie: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie). Od 2010 r. profesor Akademii Sztuki w Szczecinie; w latach 2012–2016 kierownik Katedry Nowych Mediów na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów AS; w latach 2016–2019 prorektor do spraw artystycznych, studenckich i współpracy międzynarodowej AS; od 2020 r. kierownik Katedry Komunikacji Wizualnej i Gier Komputerowych na Wydziale Wzornictwa Akademii Sztuki w Szczecinie. Inicjator akcji ratowania przed rozbiórką tzw. Starej Transformatorowni przy ul. Św. Ducha w Szczecinie i przeznaczenia jej na miejsce prezentacji sztuki współczesnej (1987). Współzałożyciel Stowarzyszenia OFFicyna i niezależnej galerii Miejsce Sztuki OFFicyna (1998); współzałożyciel Stowarzyszenia Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie (2004); członek Społecznego Zespołu na rzecz powstania Akademii Sztuki w Szczecinie (2007–2010), wiceprzewodniczący Rady Muzeum Narodowego w Szczecinie (2010–2014). Autor 24 indywidualnych i uczestnik ponad 100 zbiorowych prezentacji sztuki w Polsce i za granicą (m.in. Australia, Francja, Japonia, Niemcy, Szwecja, Ukraina).