Międzynarodowy Dzień Osób Starszych. O polityce senioralnej w Polsce

Międzynarodowy Dzień Osób Starszych został ustanowiony 14 grudnia 1990 r. przez Zgromadzenie Ogólne ONZ.

– Polityka senioralna to jeden z priorytetów działań kierowanego przeze mnie resortu rodziny, pracy i polityki społecznej. Ale za hasłem „polityka senioralna” kryją się przede wszystkim ludzie. To właśnie oni są dla nas ważni – podkreśla minister rodziny, pracy i polityki społecznej Marlena Maląg.

Mądra polityka senioralna. Liczy się człowiek

Jednym z obszarów działań składających się na politykę senioralną jest wpieranie aktywności osób starszych.

– Niezwykle ważne jest, by osoby starsze miały możliwości i przestrzeń do realizowania swoich pasji, uczenia się nowych rzeczy. Służą temu m.in. takie programy jak „Senior+” i Rządowy Program  na rzecz Aktywności Społecznej Osób Starszych. Dzięki nim z roku na rok coraz więcej seniorów korzysta z bogatej oferty różnego rodzaju zajęć – wskazuje minister Marlena Maląg.

Program „Senior+” to od 2018 r. 80 mln zł rocznie na tworzenie nowych i dofinansowanie już istniejących domów i klubów „Senior+”. Do końca 2019 r. w całym kraju funkcjonowało ponad 770 placówek oferujących łącznie ok. 19 tys. miejsc dla seniorów. W edycji 2020 przyznano dofinansowanie dla 258 nowych placówek, a 600 istniejących klubów i domów otrzyma dofinansowanie.

Rządowy Program na rzecz Aktywności Społecznej Osób Starszych (ASOS) to z kolei 40 mln zł rocznie na projekty obejmujące różnego rodzaju zajęcia edukacyjne, artystyczne, sportowe, warsztaty, integrację międzypokoleniową. W 2020 r. dofinansowanych zostało ponad 300 projektów, które objęły ok. 151 tys. osób, w tym ponad 10,4 tys. osób z niepełnosprawnościami. W latach 2016-2020 dofinansowane zostały w sumie 1 744 projekty, z których skorzystało prawie 724,5 tys. osób, z czego blisko 49 tys. stanowiły osoby z niepełnosprawnościami.

Godne świadczenia, godna emerytura

Nie bez znaczenia są tu również świadczenia pieniężne. 1 marca 2019 r. ruszył program „Mama 4+”, czyli rodzicielskie świadczenie uzupełniające dla tych osób (przede wszystkim kobiet), które poświęciły się wychowaniu co najmniej czwórki dzieci, rezygnując z pracy zawodowej lub pracując za krótko, by uzyskać prawo do choćby minimalnej emerytury. Świadczenie przysługuje w wysokości minimalnej emerytury. Na koniec lipca 2020 r. ZUS i KRUS przyznały łącznie 58 tys. świadczeń.

Minister Marlena Maląg zwraca także uwagę na to, że z każdą kolejną waloryzacją rząd stara się wspomóc seniorów podnosząc ich świadczenia.

– Szczególną wagę przywiązujemy do wzrostu minimalnych rent i emerytur, co wpisuje się w politykę rządu zmierzającą do poprawy sytuacji grup najuboższych. Dodatkowym wsparciem dla seniorów była też trzynasta emerytura – wylicza.

Od 2016 roku do 2020 r. minimalna emerytura i renta wzrosły o 36 proc. – z 882,56 zł do 1200 zł. Trzynasta emerytura wypłacona po raz pierwszy w 2019 r., a od tego roku gwarantowana w ustawie jako dodatkowe roczne świadczenie pieniężne, trafiła w 2020 r. do ok. ok. 9,8 mln emerytów i rencistów, w tym 285 tys. rencistów socjalnych. Koszt wypłaty dodatkowego świadczenia w 2020 r. wyniósł ok. 11,7 mld zł, a w 2019 – 10,8 mld zł.

Karta Dużej Rodziny również dla rodziców dorosłych dzieci

Jedną z form docenienia trudu wychowania większej liczby dzieci było także rozszerzenie 1 stycznia 2019 r. KDR o rodziców, którzy kiedykolwiek mieli na utrzymaniu co najmniej troje dzieci.

Karta Dużej Rodziny to zniżki m.in. na przejazdy kolejowe, darmowe wstępy do parków narodowych, niższe opłaty paszportowe, a także zniżki na zakup ubrań, obuwia, kosmetyków, książek czy paliwa. Dzisiaj KDR honoruje ok. 7,2 tys. partnerów w ponad 26,5 tys. punktów w całej Polsce, a takich miejsc wciąż przybywa.

Liczba rodzin korzystających z Karty Dużej Rodziny przekroczyła granicę 1 miliona. Obecnie mamy ok. 3 mln 250 tys. aktywnych kart.